Eski bir pasaj ve yanı anda ahşap merdivenli eski bir ev/içeri giriyorum/yukarıya çıkıyorum merdivenlerden/giriş katında mor elbiseli iki kadın oturuyor/aşağıda bir gariplik var/ne olduğunu anlamak için cam kenarında bulduğum yeşil bir şişeyi ipe bağlayarak aşağıya sarkıtıyorum dönerek yukarı çıkan ahşap merdivenlerin tırabzanlarından sarkıp/şişe aşağıya yaklaştıkça erimeye başlıyor mum gibi/ahtapot oluyor/aşağıya iniyorum yaşlı mor döpiyesli kadınlar beni içeri sokuyorlar/karanlık bir koridor/önce 7 tane ince paradan 1 tanesini avuç içine koyuyorlar elini kapatıyorsun yumruk yaparak/sonra bir tane yüzük seçerek takıyorsun/ sonra yine ya bir yüzük ya da bir çift küpe seçerek takıyorsun/en son taktığın şey hariç diğerlerini koridorun sonundaki kapıya yaklaşırken geri veriyorsun/ yaşlı ve yeşil bir cüppe giymiş bir adam-lider- gelenleri kapıda karşılayarak girmeden önce ellerini sıkıyor/içerisi kale gibi/bir avlu etrafında surlar var/surların tepesinde ve avlunun içinde insanlar oturuyor/surlarda gündüz hava güneşli/avluda gece ve soğuk/çıkıyorum/eve yürüyerek gidiyorum/yolda işaretleri fark ediyorum/evler işaretlenmiş/kapıya damlamış mor boya/mor kapı/mor çiçek/bizim evin önündeki kaldırımdaki taşlardan bir tanesinin çevresi mor boyalı/ işaretlenmişim/bu benim oradan içeri ikinci girişim-miş.
*Tanrı ya da tabiat mutlak yola girmesini istediği yüz kişi için yüz bin kişi yarattı diye doksan dokuz bin dokuz yüz kişiden biri olarak yaşamak neden gerekli soruyorum. Herhalde tutunamayanların bir kısmına bu acı gerçeğin farkına varma ve hayattan istifa etme hakkı verilmiştir.*
No comments:
Post a Comment