hiç biri dostumuz değil

Dünyanın son günü/İstanbul/beyaz güzel evler/ köşkler/ bütün sokaklar denize iniyor/ deniz kenarındayım/ hava güzel/ kumsal/ yaşlı bir kadınla birlikte ufka bakıyoruz/bana yalnızlıkla ilgili birşey söylüyor/hava birden kararıyor / bulutlar/Kahverengi kızıl bir at ve aynı kızıldan bıyıklı rus terbiyecisi geliyor kumsala/dalgalar büyüyor/deniz kurşuni/atın sahibi ata dalgalarla birlikte takla attırıyor/onları izliyorum/Gökyüzünden uçaklar geçmeye başlıyor/kamikazeler/giderek alçaktan uçmaya başlıyorlar/ ardlarından ışıltılı bir kül yağıyor/ korkarak yukarı koşmaya başlıyor/bir nevi savaş çıkmış/yere inerlerken robota dönüşüyorlar ve beyazlarla diğer renkliler yeryüzünde çatışmaya başlıyorlar/ beni görmemelerini umuyorum/saklanmaya kaçmaya çalışıyorum/bir beyaz robot beni görüyor/hiç biri dostumuz değil/insan suretine bürünerek (barbara streisand) peşimden gelmeye başlıyor/koşmaya başlıyorum.