Ne içimden birşey yazmak, ne düşünmek ne de dilemek geliyor.
Günlerim üzülmek, sinirlenmek, bulunduğum yeri, yaptığım şeyi terk etmek istemek ve yemek yemekle geçiyor. (Sindirim sistemi faaliyetlerini geçiyorum, ama uyku yok maalesef)
Dün rüyamda ömrümün sonuna kadar yalnız kaldığımı gördüm.
Sanki kalabalık olsak bile yalnız değilmişiz gibi, hah!
No comments:
Post a Comment